Poging prediabetes terug te draaien lijkt zinnig
Mensen met een al bestaande licht ontspoorde glucosehuishouding die erin slagen weer normoglykemisch te worden, hebben een lagere kans om uiteindelijk echt diabeet te worden. Dat blijkt uit een studie naar de langetermijneffecten van preventieve maatregelen bij mensen met een hoog risico op suikerziekte (Lancet. 2012;379:2243-51).
Prediabetes, gedefinieerd als een verhoogde nuchtere bloedsuikerspiegel of een verminderde
glucosetolerantie, is een van de grootste risicofactoren voor het ontwikkelen van ‘echte’ diabetes mellitus. Leigh Perreault (University of Colorado) en collega’s volgden een cohort van mensen dat op basis van een verhoogd diabetesrisico was gerandomiseerd voor een 3-jarige behandeling met placebo, metformine of een lifestyle-programma. Ieder jaar werd bepaald of ze normoglykemisch, prediabetisch of diabetisch waren door hun glucosetolerantie en nuchtere bloedsuiker te meten. Uiteindelijk werden in totaal 1990 patiënten een mediane 5,7 jaar na die interventieperiode jaarlijks gecontroleerd.
De opvallendste bevinding was dat patiënten bij wie tijdens de interventie een normoglykemische waarde werd gevonden een 56% lagere kans op diabetes gedurende de 6 jaar na de preventieperiode, onafhankelijk van voor welke interventie ze hadden geloot. Dit liep op tot een diabetesrisicoreductie van 67% bij mensen die 3 keer een normale bloedsuiker hadden. Ook andere beschermende factoren, zoals een betere bètacelfunctie en hogere insulinegevoeligheid, verlaagden de kans op het ontwikkelen van suikerziekte.
De auteurs stellen op basis van deze uitkomsten dat interventies gericht op het bereiken van normoglykemie de kans zouden kunnen verkleinen dat een situatie van prediabetes overgaat in echte diabetes. Daarbij lijkt het niet eens noodzakelijk dat de normoglykemie permanent is, en suggereert de analyse dat het ook niet uitmaakt met behulp van welke interventie de suikerhuishouding weer in het gareel wordt gebracht. In ieder geval lijkt een periode van normoglykemie voorspellend te zijn voor een lagere kans op het ontwikkelen van diabetes.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2012;156:C1386 (Juli 2012)
Reacties: